Taourirt/ Rifgebied

Taourirt is een stad in het Rifgebied in Noord- Marokko, heeft 80.000 inwoners en betekent “kleine berg”.

In Taourirt zien leden van Stichting Taourirt in februari 2012 hoe enthousiast hun partnerorganisatie Ghad afdal bezig is met het oprichten van een dovenschool.  Ghad afdal betekent: het komt goed, morgen beter dan vandaag.

Er is veel bezorgdheid  voor de toen geregistreerde groep van 150 dove en slechthorende kinderen en jongeren. Zij kunnen niet naar school en zonder specifieke hulp  blijft dit een kansarme groep. In oktober 2012 wordt een tijdelijk gebouw gehuurd waar 3 lokalen ingericht worden voor 50 dove en slechthorende kinderen. Dit wordt financieel mogelijk gemaakt door Stichting Taourirt. Ook voor de inrichting heeft de Stichting gezorgd. (zie ook pagina Projecten). In januari 2013 wordt gestart met de bouw van een school voor 150 kinderen.

Gelukkig is in Marokko wel basisonderwijs toegankelijk maar helaas voor weinig gehandicapte kinderen.

In Taourirt is een grote markt waar de bewoners vanuit de verre omgeving hun spullen te koop aanbieden. Er is een grote kazerne die in een aantal banen voorziet. Echter dit is niet genoeg, heel veel bewoners hebben weinig tot geen werk. De werkloosheid is enorm door het ontbreken van voldoende bedrijven of industrie.

Geen werk betekent hier bijna altijd geen geld en dus geen eten……

Dat maakt de afhankelijkheid van familie in Europa of elders erg groot. Zij voorzien, indien mogelijk, in de eerste levensbehoeften. Ook buren en kennissen delen hun schamele bezit met elkaar.

De leden van Stichting Taourirt hebben nergens verwarming gezien terwijl het daar in de winter bitter koud kan zijn. Het sneeuwde enkele dagen voor hun aankomst. Veel mensen slapen met de familie bij elkaar op matten op de grond en sommigen in tenten of  aan de kant van de weg.  Af en toe  worden de op straat-slapende weeskinderen  door de politie meegenomen en vervolgens naar het dichtstbijzijnde  weeshuis gebracht.

Daar waar daken blijven lekken, zieke kinderen met blote koude voetjes lopen,  waar geen geld is voor goede gezondheidszorg, lijdt het tot schrijnende situaties.